Fiat Seicento- miejskie auto produkowane w latach 1998-2010, od roku 2005 pod nazwą Fiat 600, następca Fiata Cinquecento. Produkowany w trzech wersjach silnikowych o oznaczeniach 899cm3 i mocy 39 koni mechanicznych, 1108 cm3 SPI o mocy 54 koni, oraz 1108 MPI o mocy 55 koni mechanicznych. Silnik 899 jak i 1108 SPI wyposażone zostały w jednopunktowy wtrysk paliwa, natomiast 1108 MPI w wielopunktowy wtrysk. Seicento występowało również w kilku wersjach nadwoziowych takich jak VAN – wersja dwuosobowa, przystosowana do pracy w firmach, S, SX, Citymatic – wyposażony w automatyczne sprzęgło, Brush – charakteryzujący się dwukolorowym nadwoziem, Sporting, oraz Schumacher.
Do testu posłużył mi Fiat Seicento 899cm3, wersja Brush, rok 2002, przebieg 99.700 tys km.
Po pierwszym spojrzeniu, możemy zauważyć znaczącą różnicę pomiędzy wersją Brush a zwykła odmianą Seicenta. Dzięki dwukolorowemu nadwoziu, masywniejszym zderzakom, oraz dłuższym przednim kierunkowskazom auto wygląda na nowocześniejsze, oraz większe. Tylne uchylne szyby, świetnie spisują się jako alternatywa dla klimatyzacji, która występuje tylko w najbogatszych wersjach produkowanych na rynek zachodni. W testowanym egzemplarzu zdemontowana została tylna wycieraczka, która często ulega awariom, dokładnie zatarciom trzpienia.
W środku, mimo małych rozmiarów, zaledwie 1508 mm szerokości, auto zaskakuje ilością miejsca, szczególnie w przednim przedziale. Mimo braku regulacji ustawień kierownicy, przy wzroście 180 cm swobodnie można zająć wygodną pozycję za kierownicą. Jazdę kierowcy umilają elektryczne szyby przednie, znajdujące się na wysokości radia, oraz dość dobra widoczność. Seicento w wersji Brush, nie zostało wyposażone w poduszki powietrzne, ABS czy też wspomaganie kierownicy. Pojemność bagażnika wynosi 170 litrów i zmieszczą się w nim wakacyjne bagaże, zaledwie dla dwóch osób.
Pod maskę testowanego Fiata trafił, wywodzący się z lat 70, silnik o pojemności 899cm3, wyposażony w jednopunktowy wtrysk paliwa. Mimo niskiej mocy, która wynosi zaledwie 39 koni, auto w zupełności radzi sobie podczas jazdy miejskiej. W trasie przy prędkościach powyżej 100 km/h Seicento staje się nie stabilne i nie zachęca do szybszej jazdy. Manewr wyprzedzania TIR-a czy też więcej niż jednego auta, wymaga niestety przygotowania. Wszystko to nagradza nam jednak niskie spalanie, oraz niskie koszty eksploatacji. Podczas testu, auto nie przekroczyło średniego spalania na wysokości 6 litrów na 100 km. W trasie przy prędkości 90 km/h, bez problemu można osiągnąć wynik 5 litrów. W zatłoczonym mieście spalanie waha się w granicach 8 litrów. Za napęd silnika odpowiada łańcuszek rozrządu, dzięki czemu w momencie zakupu, jeżeli nie słychać charakterystycznego dzwonienia, nie musimy wymieniać napędu jednostki. Testowany egzemplarz mimo 12 lat, nie cierpi na typową bolączkę tego silnika, którą są wycieki spod pokrywy zaworów, miski olejowej czy też wału korbowego. W silnikach 1.1 warto przyjrzeć się uszczelce pod głowicą, oraz luzom na zaworach, gdyż w przeciwieństwie do 900 nie są regulowane hydraulicznie. Przy przebiegach bliskich 100 tys km, wymiany wymaga kompletne sprzęgło, w testowanym egzemplarzu podczas wciskania pedału sprzęgła, słychać odzywające się już łożysko oporowe. Całkowity koszt wymiany sprzęgła nie powinien przekroczyć jednak 500zł.
Zawieszenie Seicenta szybko zużywa się na naszych drogach, lecz zastosowanie prostej konstrukcji, składającej się z wahaczy, wahaczy wleczonych, oraz amortyzatorów jest tanie w naprawie. Przykładowo komplet amortyzatorów tylnych kosztuje około 70 zł. Testowany egzemplarz nie ma problemów z zawieszeniem.
Mimo dwunastu lat Fiacik, nie cierpi na nadmiar rdzy. Jedyne ogniska jakie można spotkać na nim to rdzawy nalot na nadkolach, oraz baku paliwa. Podłoga, jak i również progi nie wymagają ingerencji blacharskiej.
Podsumowując Fiat Seicento, jest typowo miejskim autem, którym sporadycznie można wybrać się w dalszą trasę. Silnik o pojemności 899cm3 jest wystarczający do poruszania się po mieście, zaś jednostka 1108cm3, zadowoli nawet bardziej wymagających kierowców. Testowany egzemplarz, oprócz awarii tylnej wycieraczki nie cierpi na typowe usterki. Mimo występowania ich, części są tanie, a naprawy nie stworzą problemów nawet mniej zaawansowanym mechanikom. Dzięki małej pojemności jednostek napędowym, stawki za ubezpieczenie o odpowiedzialności cywilnej ( OC) nie są straszne nawet dla młodych kierowców, nie posiadających zniżek.